صفر تا صد در مورد کاشت درخت پسته

صفر تا صد در مورد کاشت درخت پسته : پسته میوه ای از گونه میوه های خشک است. محل پیدایش آن را ایران می دانند. پسته به طرق مختلف در غذا استفاده می شود. علاوه بر این، از دانه های آن روغن نیز استخراج می شود. گیاه پسته پس از یک بار کاشت سالها محصول می دهد. گیاه آن به طور معمول مانند سایر گیاهان رشد می کند. استفاده از پسته بیشترین سود را برای انسان دارد. پسته برای کنترل بیماری هایی مانند قند، دیابت و حمله قلبی عمل می کند.

پسته محبوب ترین میوه خشک دنیاست، تقاضای آن به قدری زیاد است که عرضه آن نسبت به تقاضای آن بسیار کمتر است، به همین دلیل قیمت آن بسیار بالاست و همیشه همین گونه خواهد بود، امروز در مورد کشت این گران قیمت صحبت خواهیم کرد. میوه خشک.

خاک :

کشت پسته عمدتاً در بسیاری از انواع خاک قابل انجام است. با این حال، خاک لومی عمیق با زهکشی خوب برای این کار مناسب است. چنین درختانی به راحتی می توانند در برابر خشکسالی مقاومت کنند، اما در جاهایی که رطوبت بالا وجود دارد به خوبی عمل نمی کنند. در خاکی که میزان pH آن 7.0 تا 7.8 است، درخت پسته با کیفیت خوب و به مقدار زیاد تولید می شود. این درختان کمی مقاوم هستند اما قلیائیت بالایی را تا حد زیادی تحمل می کنند.

آماده سازی زمین :

برای کشت پسته باید زمین را به خوبی شخم زد، خرمنکوبی کرد و خاک ورزی کرد تا شرایط خاک ورزی خوب حاصل شود. اگر جسم سختی به طول 6-7 فوت در خاک وجود داشته باشد، باید شکسته شود. زیرا ریشه پسته عمیق می شود و تحت تأثیر قطع آب قرار می گیرد.

بیشتر بخوانید : بهترین کود برای درخت پسته

آب و هوای لازم :

بادام پسته به دمای روز بیش از 36 درجه سانتیگراد نیاز دارد. در حالی که دمای 7 درجه سانتیگراد در ماه سرد برای دوره خواب آنها کافی است. درختان آن در نقاط مرتفع به دلیل دمای سرد رشد خوبی ندارند.

تکثیر در کشت :

کاشت از طریق پایه مناسب پسته برای کاشت درخت پسته انجام می شود. این ریشه یا نهال را می توان در نهالستان نیز پرورش داد. کاشت عموماً در سطح زمین انجام می شود و درخت نهال در همان سال یا سال بعد کاشته می شود.

فاصله بین گیاهان :

گودال کاشت باید به اندازه کافی حفر شود تا ریشه آن به خوبی جذب شود. گیاه پسته باید یک اینچ کمتر از نهالستان یا ظرف کاشته شود. و در مورد فاصله بوته بستگی به آبیاری دارد. اگر باغ آبی وجود دارد، باید فاصله 6 متر در 6 متر را برای الگوی شبکه در نظر گرفت. در مناطقی که امکانات آبیاری در دسترس نیست، فاصله بوته ها باید 8 متر در 10 متر باشد. برای پسته باید درختان نر و ماده کاشته شود و نسبت آن 1:8 (یک درخت نر و هشت درخت ماده) به 1:10 (یک درخت نر و 10 درخت ماده) باشد.

آبیاری :

درخت پسته اگرچه خشکسالی را تحمل می کند اما باید با رطوبت کافی از آن مراقبت کرد. استفاده از مالچ می تواند راه بهتری برای تامین آب باشد. برای استفاده بهینه از آب می توان از آبیاری قطره ای استفاده کرد. در اینجا نیز باید از تجمع آب جلوگیری شود.

کود و کود پسته :

پسته نیز به نیتروژن نیاز دارد، زیرا نیتروژن کود مهمی برای محصولی مانند بادام محسوب می شود. اگرچه کود را نباید در سال اول در گیاه مصرف کرد اما پس از آن از سال بعد می توان این کود را انجام داد.

مقدار 450 گرم سولفات آمونیوم باید در دو قسمت به گیاه پسته اضافه شود. در سالهای بعد، 45 تا 65 کیلوگرم نیتروژن واقعی (N) در هر هکتار باید مصرف شود. نیتروژن باید در دو تقسیم در طول فصل آینده اعمال شود.

روش شناسی در کشت پسته :

درخت پسته را باید به گونه ای تهیه کرد که به طور مداوم به سمت بالا رشد کند و به شکل گلدان باز رشد کند. قسمت میانی درخت را باید به گونه ای باز نگه داشت که بتواند نور خورشید را دریافت کند تا به خوبی گل دهد و میوه بهتری بدهد. چنین نیازی ممکن است در زمستان چهارم یا پنجم ایجاد شود. شاخه های ثانویه یا کم اهمیت باید هرس شوند تا درختان باریک باقی بمانند.

برداشت پسته :

درخت پسته برای تولید بادام یا آجیل زمان زیادی می برد. درختان نهال آن برای 5 سال آینده آماده میوه دهی می شوند و پس از 12 سال کاشت میوه های قابل توجهی به بار می آورند.

وقتی پوست شروع به جدا شدن از پوسته کرد، باید فهمید که میوه کاملاً آماده است. هنگام برداشت باید مراقب بود و از دانه های توسعه نیافته اجتناب کرد. گیاه پسته پس از 10 تا 12 سال کاشت حدود 8 تا 10 کیلوگرم تولید می کند.