طریقه آبیاری زعفران

نحوه نگهداری از زعفران :

طریقه آبیاری زعفران : زعفران گیاهی علفی است که از پیاز می روید و شکلی شبیه به پیاز دارد. با این حال، آنها گل های بنفش زیبایی تولید می کنند که به آنها ارزش زینتی زیادی می بخشد و این کاربرد اصلی آنها است. نباید مصرف شود، زیرا حاوی مواد سمی است که می تواند باعث اختلالات شدید و حتی مرگ شود.

راهنمای مراقبت اولیه :

طریقه صحیح آبیاری زعفران :

در بهار و پاییز، زعفران خود را به طور منظم آبیاری کنید. ممکن است در زمستان به آب نیاز داشته باشید، به خصوص اگر برف نبارد. به همین ترتیب باید توجه داشت که در تابستان وارد دوره استراحت رویشی می شود اما همچنان به آب کمی نیاز دارد. اگر بیش از حد آبیاری شود، می تواند کپک بزند و شروع به پوسیدگی کند.گیاه را بلافاصله پس از قرار دادن در محل مورد نظر آبیاری کنید، زیرا پیاز ها بلافاصله پس از کاشت شروع به رشد مو می کنند و به رطوبت زیادی نیاز دارند. در طول دوره رشد، آبیاری یک بار در هفته (با حدود 1.2 سانتی متر آب) توصیه می شود. مطمئن شوید که در پاییز خشک نشود.

کود :

اگر می‌خواهید کلاله و گلبرگ‌های بزرگ‌تر داشته باشید، کود اضافه کنید. در غیر این صورت، پیاز دارای مواد مغذی کافی برای رشد شاخ و برگ گیاه است. زعفران را می توان دو بار در طول دوره رشد کود داد: یک بار در پاییز، زمانی که ریشه های جدید ایجاد می کند. و دیگری در اوایل بهار، زمانی که برگ های جدید شروع به جوانه زدن می کنند. قبل از زرد شدن شاخ و برگ، استفاده از کود را متوقف کنید.کود آهسته رهش و محلول در آب وقتی در خاک مخلوط شود بهترین عملکرد را دارد. برای انجام این کار، یک کود NPK (10.52.10) در قالب دانه بندی انتخاب کنید و 450 گرم را در 45-50 متر مربع خاک مخلوط کنید. اطمینان حاصل کنید که کود مستقیماً با پیاز ها تماس نداشته باشد تا از پوسیدگی جلوگیری شود. اگر آن را با خاک مخلوط نکردید، کمپوست دانه ای را روی سطح خاک بمالید و بلافاصله پس از آن آبیاری کنید.

خرید کود مخصوص زعفران

نور خورشید :

زعفران آفتاب کامل و فضاهای باغ را به خوبی تحمل می کند. می توان آن را در تخت گل، زیر سایه درختان و در مکان های مرتفع در باغ کاشت. همچنین در مسیرهای پیچ در پیچ، یا دامنه تپه ها عالی به نظر می رسد.
اگر زعفران را در مکانی سرپوشیده بکارید، چند روز زودتر از زمانی که آن را در آفتاب کامل بکارید، گل می دهد، البته به این شکل نیز گل می دهد. اگر گل های هیبریدی را در معرض نور مستقیم خورشید قرار دهید، ممکن است گلدهی قطع شود و به سرعت محو شود. از طرف دیگر، گل زعفران، در زیر نور مستقیم خورشید بهترین رشد را دارد و در واقع، این قرار گرفتن در معرض است که به آن امکان می دهد گل ها و عملکرد بهتری به دست آورد.

بیشتر بخوانید : خواص زعفران

هرس :

نیازی به هرس زعفران نیست، اما زمانی که برگ‌ها در بهار زرد می‌شوند و از روی گیاه می‌ریزند، باید تا آنجا که ممکن است پیازها را با دقت جدا کنید. توقف رشد فعال می تواند باعث شود که به حالت استراحت رویشی برود. پیاز ها را حفر کنید و بگذارید در مکانی خنک و دارای تهویه مناسب خشک شوند. زمانی که دوره خواب خود را به پایان رساندند (حدود 12-15 هفته پس از پایان بهار و تا اوایل پاییز) می توانید دوباره آنها را در نقطه ای مشابه و در همان عمق بکارید.
دوره بین زرد شدن برگ ها و پژمردگی زمانی است که بنه ها انرژی و مواد مغذی مورد نیاز برای رشد گیاهان جدید را ذخیره می کنند. هرگز قبل از توقف رشد طبیعی برگها را قطع نکنید زیرا این امر می تواند بر سلامت و تولید محصول سال بعد تأثیر بگذارد.

درجه حرارت :

دمای مطلوب برای رشد آن زیر 15 درجه سانتیگراد است. گلدهی با ظهور جوانه ها شروع می شود. محدوده دمایی ایده آل برای تشکیل گل ها حدود 22 تا 26 درجه سانتیگراد است، اگرچه بهینه آن حدود 22 درجه سانتیگراد است. همچنین، قرار گرفتن در معرض گرمای تابستان می تواند گلدهی را به تأخیر بیندازد یا اگر دما در حدود 15 تا 17 درجه سانتیگراد باشد، آن را شروع کند.در طول دوره رشد، زعفران وحشی معمولاً به رطوبت بسیار کمی نیاز دارد، به خصوص زمانی که دما سرد است و برف می بارد. هنگامی که در بهار از برف بیرون می آید، برای شکوفا شدن به رطوبت زیادی نیاز دارد. پس از دوره رشد، آبیاری هر هفته (با حدود 1.2 سانتی متر آب) به مدت 160 روز توصیه می شود.

سطح خاک :

زعفران در خاک با زهکشی خوب و غنی از مواد آلی به خوبی رشد می کند. خاک های نرم و گرد و غبار باعث رشد خوب ریشه می شود و زهکشی لازم را برای رشد سریع رویشی ایجاد می کند و گیاه شروع به گل دادن می کند. محلی که تصمیم دارید گیاه را در آن قرار دهید باید کمی بالاتر باشد و در معرض نور خورشید باشد. لازم به ذکر است که پیاز ها در خاک هایی که آب زیاد دارند به راحتی پوسیده می شوند، بنابراین توصیه می شود برای کمک به حفظ رطوبت و رشد آنها، کمی کمپوست، خزه اسفگنی یا فیبر نارگیل اضافه کنید.زعفران در محدوده pH 6-7 به خوبی رشد می کند، تا زمانی که سطح رطوبت در طول دوره خواب بنه ها حداقل باشد. بنابراین، اطمینان از زهکشی خوب مهمتر از حفظ pH خاک در سطح صحیح است.

بیشتر بخوانید : انواع کود مناسب برای زعفران

وقتی کلاله های زعفران را جمع کردید و برگ ها شروع به تغییر رنگ و پژمرده شدن کردند، پیاز ها را روی زمین بگذارید. اینها می توانند پیاز های جدیدی تشکیل دهند و در پاسخ به رشد رویشی به تکثیر خود ادامه دهند. پیاز های تازه برداشت شده را می توان تا 4 سال در مکانی خنک، تاریک و دارای تهویه مناسب نگهداری کرد. از قرار دادن آنها در معرض نور مستقیم خورشید و دمای بالا برای اطمینان از زنده ماندن آنها خودداری کنید.بهترین زمان برای پیوند زعفران، در آغوش خنک اواخر پاییز و اوایل زمستان است، زمانی که چرخه زندگی گیاه کند می‌شود. مطمئن شوید که زعفران را در مکانی آفتابی با خاکی با زهکشی مناسب برای رشد مطلوب قرار دهید. مراقب آبیاری باشید – نه زیاد و نه خیلی کم.

اقدامات احتیاطی فصلی :

اندازه و سلامت پیاز ها را بررسی کنید و به دنبال علائم پوسیدگی یا هر بوی بدی باشید که بسته ممکن است منتشر شود (در صورتی که توسط حامل آورده شود). به همین ترتیب، وضعیت پیاز های مدفون را کنترل می کند، زیرا آنها می توانند از حملات موش ها یا سنجاب هایی که در باغ هستند متحمل شوند.قبل از رسیدن زمستان، زعفران ها را بپوشانید، مخصوصاً اگر منطقه شما اغلب برف می‌بارد. در اوایل بهار مالچ را بردارید تا گیاه به گلدهی تشویق شود.اگر تا اواخر بهار برگ های زعفران هنوز سبز هستند، پیاز ها را حرکت ندهید و صبر کنید تا برگ ها زرد و پژمرده شوند.گیاهان فضای باز را از بارش برف محافظت کنید تا زودتر گلدهی را برای آنها آسان کنید.مشخصه زعفران این است که ادویه ای گران قیمت و با ارزشی است که در حال حاضر وجود دارد و این انگیزه است که استخراج آن فقط به صورت دستی انجام شود، مشخصه آن کند بودن و مقدار کم مواد اولیه جمع آوری شده است.

زعفران (با نام علمی Crocus sativus) از گروه گیاهان پیازدار به نام iridaceae است.گل‌های آن که بین ماه‌های مهر و آبان ظاهر می‌شوند، گل‌هایی هستند که کلاله‌ها را در داخل آن دارند، آن قسمت از مادگی که برداشت می‌شود و بعداً برای به دست آوردن ادویه خشک می‌شود.شایان ذکر است که ایران به عنوان تولید کننده زعفران در رتبه دوم قرار دارد و پس از کشور پرمصرف زعفران قرار دارد. این ادویه ای است که به ویژه برای ایجاد طعم بهتر استفاده می شود.

به همین منظور از allk1.com تمام اطلاعاتی را که باید در مورد این ادویه جذاب بدانید، همه چیز مربوط به پرورش آن و نکات جالب دیگری که باید بدانید را برای شما آورده ایم.

زمان کاشت زعفران :

فصل کاشت زعفران بین ماه‌های تیر تا شهریور اتفاق می‌افتد، کاشت آن باید در یک سری شرایط خاص انجام شود، از جمله آفتاب‌گیر بودن محل و با آبیاری متوسط، زیرا به هیچ وجه نباید غرقاب شود.در طول سال اول، پس از کاشت و کاشت، گلدهی معمولاً بین ماه های مهر و آبان اتفاق می افتد که پیازهای با اندازه 10/9 به طور متوسط ​​در طول سال اول 1.5 گل می دهند.در حالیکه سایزهای 9/8 میانگین آنها به یک گل کاهش می یابد و در سایزهای 8/7 میانگین گلدهی 20 درصد خواهد بود که دلیل مناسب بودن آنها برای یک نوع مولتی است.لازم به توضیح است که زمان دقیق گلدهی به ویژه به تاریخ کاشت پیاز و همچنین شرایط آب و هوایی که پس از آن در آن یافت می شود بستگی دارد.

آب و هوای سرد :

در طول پاییز و زمستان، این پیازها برگهای سبز و علف مانند تولید می کنند که طول آنها در بهار به 30 سانتی متر می رسد.به همین ترتیب، این گیاه همچنین می تواند در طول زمستان سبز باشد و ظرفیت تحمل حداکثر سرمای -10 درجه سانتیگراد را دارد.بهتر است در صورت تداوم شرایط یخبندان، کل محصول زعفران را با نوعی پارچه کاه یا پشمی بپوشانید، زیرا باد سرد می تواند باعث خشک شدن و از بین رفتن برگ ها شود.البته، در صورتی که در یک دوره زمستانی محصول توسط برف پوشانده شود، این می تواند مثبت باشد، زیرا به عنوان یک پوشش عمل می کند و برای زمستان قوی بهترین است.این امر به این دلیل است که به این ترتیب پیازها روی زمین یخ نمی زنند و به طور کلی محصول با رطوبت لازم حفظ می شود تا یخ نزند و بعداً از بین نرود.

زمان بهار :

در فصل بهار که هوا کمی گرمتر می شود، می توان محصول زعفران را با استفاده از یک نوع کود آلی مصرف کرد، بله، مقدار مصرف به نوع خاک و آن را می رساند.زعفران در طول رشد خود نباید آبیاری شود، فقط در صورت خشکسالی شدید که کمی آب مار ایده آل است. توصیه می شود چنین آبیاری را در شب یا صبح خیلی زود انجام دهید.لازم به ذکر است که در صورتی که می توان پیازها را برای چندین سال در زمین رها کرد، بهترین کار این است که تمام آن برگ های رشد کرده را جدا کنید تا علف های هرز راحت تر شود.به همین ترتیب، زمانی که پیازها در «مرحله اقامت» خود قرار دارند، این کار انجام می شود، زمانی که زمین می تواند با استفاده از بیل از علف های هرز پاک شود. به همین ترتیب، می‌توانید با استفاده از روش‌های مختلف، گیاهان را با گاز انتخاب کنید.

کدام آب و هوا برای کشت زعفران مساعدتر است؟

زعفران همان طور که در ابتدا اشاره کردیم، گیاهی پیازدار است که می تواند به خوبی در برابر آب و هوای شدید مقاومت کند و این ممکن است تا حدودی به این دلیل باشد که یک سری سازه در زیر زمین ایجاد می کند که همان پیازهای فوق الذکر هستند.این پیازها هستند که به آن اجازه می دهند به ویژه در شرایط بسیار گرم و خشک تابستان مقاومت کند، زیرا این گیاهی است که می تواند بدون مشکل کشاورزی دیم را بپذیرد.در طول زمستان، پس از برداشت گل‌ها، و فرض کنید، آن قسمت هوایی از بین می‌رود، آن لایه خاکی که بالای پیازها قرار دارد، آن‌ها را از یخبندان‌های معروفی که در نکته قبل به آن اشاره کردیم محافظت می‌کند و دمای بین آنها به زیر صفر می‌رسد. -10 و -12 درجه سانتیگراد.

چقدر طول می کشد تا زعفران رشد کند؟

رشد زعفران داده خاصی ندارد، زیرا عاملی است که به بسیاری از جنبه ها به ویژه بافت اقلیمی و مراقبت از آن بستگی دارد.در هر صورت، در نکته قبل دیدیم که چگونه چند ماه پس از کاشت، مرحله گلدهی می رسد، بنابراین سرعت رشد خوبی دارد و چیزی است که زعفران را به خوبی مشخص می کند.

همانطور که تا به حال مشاهده کردیم، کشت زعفران بسیار مقاوم است، اما برای بهینه سازی هر قسمت از کشت آن باید نکاتی را در نظر گرفت و به همین دلیل در زیر به بررسی آنها می پردازیم:

چگونه خاک را برای کشت زعفران آماده کنیم؟

مانند هر محصول دیگری، آماده سازی خوب خاک برای دستیابی به بهترین نتایج بسیار ضروری است و در این مورد با وجود اینکه نگهداری مورد نیاز برای این نوع محصول کم است، همچنان یک کار ضروری است.گیاه زعفران به خاک‌هایی با زهکش خوب، تا حدودی سست و کمی آهکی ترجیح می‌دهد.به همین ترتیب، توصیه می شود از مناطقی که رسی، مرطوب و بسیار یخ زده هستند خودداری کنید، زیرا می توانند باعث پوسیدگی پیازها شوند. لازم به ذکر است که اینها میانگین pH خاک بین 6 تا 8 را تحمل می کنند.کود دهی به نوبه خود معمولاً به دو صورت انجام می شود: از یک طرف می توان کود را در زمستان قبل از قرار دادن پیازها روی زمین به زمین اضافه کرد.

همچنین می توانید پس از اتمام کاشت، کود ازت را به صورت سطحی تهیه کنید.به همین ترتیب، به راحتی می توان خاک را به گونه ای که سست و مثله شده باشد، به عنوان یک مرحله قبل از کاشت انجام داد، کاری که در تابستان، مخصوصاً زمانی که رطوبت در نقطه مورد نظر است، ضروری است.برای رسیدن به این هدف، قرار است از پیازها مستقیماً به جای دانه استفاده شود که تونیک های بیرونی از آن جدا می شود و به عمق حدود 20 سانتی متر وارد می شوند و حدود 10 سانتی متر از یکدیگر فاصله دارند. قبل از کاشت، روی ترانشه ها به این شکل میخکوب می شود.

آبیاری در زعفران :

همانطور که در ابتدا اشاره کردیم زعفران نباید دچار غرقابی شود، از نظر آب بسیار حساس است، اما آبیاری در دو زمان مشخص توصیه می شود: در ابتدای بهار تا پیازها زیاد شوند. همچنین در اوایل پاییز، به طوری که به گلدهی کمک می کند.زعفران ادویه‌ای است که می‌توان آن را در سیستم‌های دیم یا آبی کشت کرد، بدون اینکه تفاوت قابل‌توجهی در کیفیت و کمیت و در نتیجه برداشت وجود داشته باشد.آبیاری را می توان با قطره چکان یا با شلنگ انجام داد که روش دوم تا زمانی که سطح بسیار زیادی در آن کشت نمی شود، روشی است که توصیه می شود.

بیماری ها و آفات زعفران :

اگرچه گیاهی است که نه تنها در شرایط آب و هوایی، بلکه در برابر بیماری ها و آفات نیز مقاومت بسیار خوبی دارد، اما همچنان مستعد ابتلا به آنها است.به همین دلیل است که کاشت در زمینی که قبلاً هویج، سیب زمینی، شلغم و سایر سبزیجات در آن کشت شده و بخشی از آنها در زیر زمین مصرف می شود، توصیه نمی شود و این به این دلیل است که مشکلات مشابه این محصولات می تواند روی آن تأثیر بگذارد.ضمناً هر سه سال یکبار می توان وضعیت این مزرعه را تغییر داد و به مدت 10 سال دیگر در آن منطقه زعفران نروید.این همان چیزی است که باعث می شود برخی بیماری های قارچی بسیار خطرناک ظاهر شوند که هیچ درمانی ندارند.قارچ هایی که بیشتر زعفران را تحت تأثیر قرار می دهند، قارچ هایی هستند که متعلق به جنس Fusariam و Rhizoctonia هستند.در حال حاضر داروهای ضد قارچ برای این نوع موارد موثر نیستند، بنابراین باید تمام اقدامات پیشگیرانه ممکن انجام شود.

برداشت زعفران :

در ابتدا قبلاً گفته شد که این قسمت آخر کشت به صورت دستی انجام شده است و این است که این بخش بسیار خسته کننده نیاز به کار زیادی دارد که ناگزیر همانطور که قبلاً گفتم باید با دست انجام شود.به همین دلیل، زعفران در ایران گونه بسیار گران قیمتی است، اگرچه باعث رقابت زیادی بین کشورهای تولیدکننده زعفران مانند مراکش، اسپانیا یا هند می شود که با قیمت ارزان تری به فروش می رسند.برداشت این مادگی معمولاً با موچین انجام می‌شود، یا در محل (به شرطی که گل‌های کمی در مزرعه وجود داشته باشد) یا به صورت کامل برش داده می‌شود تا بعداً در یک زمینه راحت‌تر پردازش شود.پس از انجام این فرآیند، مواد قرمز رنگ باید تحت فرآیند خشک کردن قرار گیرند که می‌توان آن را در دمای اتاق یا با اجاق‌هایی که آن دما را تامین می‌کنند انجام داد.پس از این روش، کلاله ها حداقل به مدت سه ماه نگهداری می شوند تا ترکیبات شیمیایی که به زعفران طعم خاص آن را می دهند، به درستی بالغ شوند.

نتیجه گیری :

کشت زعفران به همان اندازه که مقاوم است، در این مرحله آخر نیاز به دقت و ریزه کاری زیادی دارد، علاوه بر این، برای بهینه سازی هر قسمت از محصول باید به نکاتی توجه کرد که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد. تاریخ کاشت و شرایط آب و هواییاز طرفی باید کار خوب زمین را تضمین کرد تا به طور کلی محصول خوب باشد.

زعفران بنفش از غده زعفران (که شبیه پیاز گل است) رشد می کند. این غده ها را باید درست قبل از کاشت به صورت تازه خریداری کرد. می توانید آنها را به صورت آنلاین یا در یک نهالستان محلی خریداری کنید.غده های زعفران در مناطق سختی 6-9 بهترین رشد را دارند.نهالستان های محلی در این مناطق تمایل بیشتری به فروش غده زعفران دارند.زهکشی خوب و نور کامل خورشید منطقه ای را انتخاب کنید که مقدار مناسبی از نور مستقیم خورشید را دریافت کند. خاک را حفر کنید تا مطمئن شوید که خیلی سفت یا فشرده نیست. غده‌های زعفران اگر با آب خیس شوند می‌میرند، بنابراین به خاکی با زهکشی خوب نیاز خواهید داشت.می توانید قبل از کاشت خاک را کار کنید تا آن را شل کنید.

تا منطقه ای که غده های خود را در آن می کارید، با مواد آلی به عمق 25 اینچ در خاک بکارید. می توانید از کمپوست، ذغال سنگ نارس یا برگ های خرد شده استفاده کنید. این مواد مغذی را برای خاک فراهم می کند تا غده های زعفران بتوانند در طول فصل زمستان زنده بمانند.ظروف اگر جوندگان یا سایر آفات یک مشکل رایج در باغ شما هستند، کاشت غده ها در ظروف ممکن است گزینه خوبی باشد. شما به جعبه های پلاستیکی شیر، پارچه قلم مو، نوار چسب و خاک سطحی نیاز دارید.حتماً ظرفی با سوراخ زهکشی انتخاب کنید یا اگر ظرف شما قبلاً سوراخ ندارد، سوراخ زهکشی خود را ایجاد کنید.زمین یخ می زند برای بهترین نتیجه، 6 تا 8 هفته قبل از اولین یخبندان فصل، غده ها را بکارید. بسته به آب و هوا (و نیمکره)، این می تواند حدود آبان یا آذر باشد.اگر برای تعیین زمان انتظار یخبندان عمیق در منطقه خود به کمک نیاز دارید، با سالنامه یک کشاورز مشورت کنید.

خوشه ها به جای کاشت آنها در ردیف، گل های زعفران زمانی که به صورت خوشه ای کاشته شوند بهترین رشد را خواهند داشت. غده های زعفران خود را با فاصله حدود 8 سانت از هم بکارید و آنها را در گروه های 10 تا 12 تایی دسته بندی کنید.
هنگام استفاده از ظروف، هر جعبه می تواند 1 گروه 10-12 غده را در خود جای دهد.

اندازه عمق زمین :

از یک ماله برای حفر سوراخ های کوچک به عمق 8-12 سانت استفاده کنید. هر نقطه غده را به سمت بالا قرار دهید و 1 غده را در هر سوراخ قرار دهید. هر غده را با خاک بپوشانید.اگر از ظروف استفاده می کنید، غده های خود را روی 35 سانت خاکی که قبلاً به ظرف اضافه کرده اید قرار دهید. سپس غده های خود را با 6 سانت دیگر خاک بپوشانید.

پاییز فصل رشد غده های زعفران است. در این دوره، مرطوب نگه داشتن خاک، اما غرق نشدن بسیار مهم است.با آبیاری غده های خود 1-2 بار در هفته شروع کنید.چند بار در هفته، 2 انگشت خود را به خاک بچسبانید تا رطوبت آن را اندازه گیری کنید.اگر بیش از یک روز پس از آبیاری هنوز آب باقی مانده است، آبیاری غده ها را فقط یک بار در هفته شروع کنید.اگر خاک شما در یک روز کاملا خشک شد (خیس نیست)، هفته ای 3 بار آبیاری را شروع کنید.

بر اساس فصل اگر در منطقه ای با بهار کوتاه و گرم زندگی می کنید، در اوایل پاییز به غده های خود کود بدهید. اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که بهار طولانی و ملایم دارد، بلافاصله پس از شکوفا شدن غده‌ها، کود را به غده‌های خود بمالید. این به غده‌های زعفران کمک می‌کند تا مقدار زیادی کربوهیدرات را جمع کنند تا به آنها کمک کند تا سال آینده زنده بمانند.
پودر استخوان، کمپوست و کود کهنه گزینه های مناسبی برای کود هستند.

پرورش دادن آنها به طور طبیعی مقاوم هستند و در برابر حشرات و بیماری ها مقاوم هستند. مشکل این است که هر غده فقط 1 گل و هر گل فقط 3 کلاله زعفران تولید می کند. در پایان برداشت، فقط کمی زعفران قابل استفاده خواهید داشت.اگرچه گل های زعفران باید 6 تا 8 هفته پس از کاشت غده ها ظاهر شوند، گاهی اوقات گل ها تا پاییز بعدی ظاهر نمی شوند. یک سال کامل پس از کاشت غده ها.در برخی موارد، کاشت در بهار می تواند در پاییز گل تولید کند.

در مرکز هر گل زعفران بنفش باید 3 کلاله نارنجی قرمز پیدا کنید. منتظر یک روز آفتابی باشید که گل ها کاملا باز شوند و به آرامی کلاله های هر گل زعفران را با انگشتان خود بردارید.

با احتیاط تمام کلاله ها را از زعفران جدا کرده و روی دستمال کاغذی در جای گرم و خشک قرار دهید. آنها را به مدت 1-3 روز به حال خود رها کنید تا کاملا خشک شوند.

• زعفران خشک را می توان در جای خشک و خنک نگهداری کرد.
• زعفران را می توانید تا 5 سال در ظرف دربسته نگهداری کنید.

آماده استفاده از زعفران خود، کلاله های خشک شده را در یک مایع داغ (مانند شیر، آب یا آبگوشت) به مدت 15 تا 20 دقیقه خیس کنید. هم مایع و هم کلاله را به دستور غذا اضافه کنید. زعفران را می توان در غذاهای برنج، سوپ، سس، سیب زمینی، شیرینی و سایر غذاها استفاده کرد.افزودن کلاله ها به همراه مایع، رنگ و طعم بیشتری به غذای شما می بخشد.